de terugkeer van de mammoet
These notes have been translated by the talented Kim Liebrand, as I do not know any dutch. If there are any mistakes, please let me know in english in the comments below and I will try to fix it.
Heel veel van mijn bronnen staan alleen op internet of zijn veel gemak- kelijker online te vinden dan op een andere manier, dus deze hele sectie staat ook op de website van mijn boek (www.kornfeldt.se/mammoet) met werkende links naar alle referenties. Veel van de artikelen en boeken die ik hieronder noem zijn leessuggesties voor degenen die meer willen lezen over de projecten en ideeën in dit boek.
Inleiding
De mythe van Prometheus en het vuur als oorsprong van de beschaving zijn het thema van een heleboel antieke teksten. Een voorbeeld is de tra- gedie Prometheus geboeid van 400 voor Christus, die (waarschijnlijk) is geschreven door Aischylos. De mythe wordt ook in de teksten van Plato genoemd.
Mary Shelley publiceerde in 1818 de roman Frankenstein; or, The Modern Prometheus anoniem in Londen. Haar naam kwam pas bij de tweede druk op het boek te staan, dat in 1823 in Frankrijk is gepubliceerd.
De eerste experimenten die aantoonden dat je met elektriciteit dode dieren kon laten bewegen, werden in 1780 gedaan door Luigi Galvani. Een artikel over die experimenten met moderne illustraties: ‘Animal Electricity, circa 1781’ (28 september 2011), The Scientist, http://www.the-scientist.com/?articles.view/articleNo/31078/title/ Animal-Electricity-circa-1781/.
Een golem is een wezen uit een Joodse legende. Ze werden door mensen gemaakt, meestal uit klei, en werden tot leven gebracht door een briefje met de naam van God in hun mond te stoppen. Het bekendste verhaal gaat over een rabbijn die in de zestiende eeuw een golem maakte die dienaar werd in het huis van de rabbijn. Dat ging een tijdje goed, maar uiteindelijk maakte de golem amok in de stad. De rabbijn haalde het briefje met de naam van God uit zijn mond en zwoer dat hij nooit meer zou proberen op God te lijken en en nooit meer leven zou scheppen.
De film Jurassic Park is gebaseerd op een boek met dezelfde titel, dat in 1990 is verschenen, geschreven door Michael Crichton. Het is niet het eerste boek met het thema ‘opnieuw tot leven gewekte dinosaurussen maken amok’. Het boek Carnosaur van John Brosnan werd in 1984 gepubliceerd. Ook dat is verfilmd en ging in 1993 in première.
The Lazarus Project, waarbij wordt geprobeerd de uitgestorven maagbroedende kikker (Rheobatrachus, Engelse naam gastric breeding frog) te herscheppen, wordt uitgevoerd aan de University of New South Wales. Projectleider is de onderzoeker Michael Archer. Meer over het project is te lezen in: ‘The Lazarus Project: Scientists’ quest for de- extinction’ (18 april 2015), The Sydney Morning Herald, http://www.smh.com.au/technology/sci-tech/the-lazarus-project- scientists-quest-for-de-extinction-20150417-1mng6g.html.
Een TED-lezing van Michael Archer over het Lazarus- project: https://www.ted.com/talks/michael_archer_how_we_ll_resurrect_the_ gastric_brooding_frog_the_tasmanian_tiger?language=en.
Eugene Schieffelin was in veel opzichten een enorm interessante man, en er zijn veel spannende artikelen over hem te vinden. Bijvoorbeeld ‘The Shakespeare Fanatic Who Introduced All of the Bard’s Birds to America’ (29 mei 2014), Pacific Standard, http://www.psmag.com/ nature-and-technology/shakespeare-fanatic-introduced-bards-birds- america-82279. Of ‘100 Years of the Starling’ (1 september 1990), The New York Times, http://www.nytimes.com/1990/09/01/opinion/100- years-of-the-starling.html.